مراحل تولید ریمل

تولید ریمل چگونه صورت می گیرد؟

امروزه استفاده از ریمل ها برای زیباتر نشان دادن چشم ها و بلندتر و حجیم تر نشان دادن مژه ها به شکل وسیعی در جهان صورت می گیرد. به همین علت است که تولید ریمل توسط کارخانه ها و برندهای معتبر فراوانی در جهان انجام می پذیرد. ریمل نوعی ماده آرایشی است که برای تقویت مژه ها نیز می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. ریمل ها با هدف این که مژه ها را تیره ، ضخیم ، بلند و یا مشخص تر کند صورت می گیرد. ساختن ریمل به طور معمول در یکی از سه حالت ریمل مایع ، ریمل پودری یا ریمل کرمی صورت می گیرد اما ساخت ریمل به شکل مایع طرفداران بیشتری را دارا می باشد. ریمل های مژه و ابرو معمولا فرمول های مختلفی دارند. با این حال، اکثر آنها حاوی همان اجزای اساسی رنگدانه ها ، روغن ها ، موم ها و مواد نگهدارنده هستند. رایج ترین شکل ریمل به صورت مایع در لوله است.

تاریخچه تولید ریمل

تاریخچه ساختن ریمل نیز به مصر باستان بر می گردد. در آن زمان آرایش صورت و زینت بخشیدن به آن مخصوص طبقه اشراف و فرعون های مصری بود. سوابق مربوط به حدود 4000 سال قبل از میلاد به ماده ای به نام سرمه اشاره دارد که برای تیرگی مژه ها ، پلک ها و ابروها استفاده می شده است. زنان و مردان از سرمه برای پوشاندن چشم ها استفاده می کردند زیرا اعتقاد داشتند که می تواند ارواح شیطانی را از آن ها دور کند و از روح محافظت می نماید.  ریمل یا سرمه از طریق مصر در امپراتوری های بعدی بابل ، یونان و روم همچنان ادامه داشت. پس از سقوط امپراتوری روم در قاره اروپا استفاده از این نوع سرمه که ترکیبی از نوعی دوده و عسل و موم بود منسوخ گردید.  البته همچنان در خاورمیانه و به خصوص برای برخی اهداف مذهبی از سرمه استفاده می شود.

مواد تشکیل دهنده :

مواد تشکیل دهنده در ریمل و در تمامی فرمولاسیون های آن شامل رنگدانه ها، روغن ها و موم ها هستند. رنگدانه های مورد استفاده در ریمل مژه و ابرو مشکی مانند آنچه مصری ها و زنان ویکتوریایی استفاده می کردند می باشد. ریمل های سیاه و قهوه ای به طور معمول با استفاده از اکسیدهای آهن رنگ می شوند و برای تولید برخی از ریمل ها از رنگ آبی اولترامارین استفاده می گردد.

در ساختن ریمل مژه و ابرو از مخلوطی پایه ای شامل رنگدانه ها ، موم ها و روغن ها با دیگر اجزای مختلف پشتیبانی کننده استفاده می شود. رنگدانه هایی که در ریمل به کار می روند، اغلب حاوی اکسیدهای آهن و دی اکسید تیتانیوم هستند که می توانند رنگ مورد نظر را برای ریمل به وجود آورند. دی اکسید تیتانیوم با فرمول شیمیایی  TiO2 در حدود 70 درصد از حجم رنگدانه های غیر آلی در ریمل برای ساخت رنگ سفید را می گیرد. این در حالی است که اکسیدهای مختلف آهن انواع مختلفی از رنگ های قرمز ، زرد ، قهوه ای و سیاه را فراهم می کنند. اندازه ذرات رنگدانه های مات بین 0.2 تا 0.3 میکرومتر متغیر است. در میان بسیاری از روغن های مورد استفاده در ریمل ها، روغن دانه کتان ، روغن کرچک ، روغن اکالیپتوس ، لانولین و روغن سقز بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین در برخی موارد از روغن کنجد نیز استفاده می شود. موم هایی نیز که به طور معمول در ریمل مژه و ابرو به کار می روند،  موم پارافین ، موم کارنائوبا و موم ژاپنی می باشند.
در یک روش تولید ریمل، که با عنوان روش بدون آب شناخته می شود، همه موم ها و روغن ها و رنگدانه ها به طور همزمان مخلوط می شوند، سپس گرم شده و یک دست می شوند. روش جایگزین دیگر برای تولید ریمل با ترکیب آب و غلیظ کننده ها آغاز می شود. سپس به صورت جداگانه ای ، موم ها و امولسیون کننده ها ترکیب می شوند. سپس رنگدانه ها نیز به شکل جداگانه به هر دو مخلوط اضافه می شود. سرانجام همه در یک هموژنایزر ترکیب می شوند. دستگاه هموژنایزر دستگاهی است که به عنوان یک همزن سرعت بالا به منظور مخلوط کردن کامل روغن ها ، آب ، موم ها و امولسیفایرها، موادی که به طور طبیعی یکدیگر را دفع میکنند، عمل می کند. ماندگاری ریمل ها به طور معمول بین دو تا چهار ماه می باشد.

انواع ریمل ها

خرید ریمل با برند اورجینال و معتبر از اهمیت بسزایی برخوردار است زیرا در صورت مرغوب نبودن این ماده آرایشی و در صورتی که تولید ریمل به شکلی غیر حرفه ای صورت گرفته باشد می تواند باعث آسیب رساندن به چشم ها که از حساس ترین اعضای بدن میباشد، شود.
ریمل ها براساس نوع کاربرد آن ها می تواند به شکل ریمل حجم‌دهنده مژه ها، ریمل بلند کننده مژه ها، ریمل فر کننده مژه ها ، ریمل فیبری و یا ریمل ضخیم‌کننده و جدا کننده مژه ها باشد. به طور معمول در تولید ریمل هایی که برای بلند کردن یا فر دادن مژه ها طراحی شده اند میکروفیبرهای نایلونی یا ریون مورد استفاده قرار می گیرد.  همچنین سرسین ، کتیرای صمغی و متیل سلولز از موادی هستند که می توانند در ساختن ریمل به عنوان مواد سفت کننده به کار بروند.
همچنین ریمل ها به دو دسته کلی ریمل های ضد آب و ریمل هایی که قابلیت شست و شو با آب را دارند تقسیم می گردند. در ریمل های مقاوم در برابر آب مانند دودکان به مواد آب گریز احتیاج است. اما در ساخت ریمل های قابل شست و شو با آب از مواد پایه ای که محلول در آب هستند استفاده می شود.
همچنین در ساخت ریمل ها به نوع و شکل برس های آنان نیز توجه می شود و بر اساس شکل برس انواع مختلفی از ریمل ها که دارای کارایی های گوناگونی می باشند، وجود دارد. به عنوان مثال می توان از ریمل با برس ضخیم یا برس نازک نام برد. همچنین نوع دیگری از برس ها وجود دارند که به شکل خمیده، مخروطی و یا توپی می باشند. برخی مدل های خاص تر شامل برس های شنی، برس های حبابی و یا S شکل می باشند که به صورت مویی و یا پلاستیکی موجود می باشند.