تولید رژ لب به چه نحوی است؟

تولید رژ لب به چه صورت؟

تولید رژ لب را می توان به عنوان محبوب ترین و پر استفاده ترین و متنوع ترین لوازم آرایشی در سر تا سر جهان نام برد. تولید رژ لب با نوعی بافت و رنگ صورت می پذیرد به گونه ای که به عنوان محافظت کننده لب نیز مورد استفاده قرار گیرد. رژ لب ها در انواع و رنگ های بسیار متنوعی در کارخانه ها و برندهای گوناگونی تولید می شود.
رژ لب ها امروزه در رنگ ها و طیف های بسیاری، از طیف کامل صورتی گرفته تا بنفش، طیف رنگ های قرمز و نارنجی تا رنگ های خنثی و کرم و قهوه ای و حتی رنگ های خاصی مانند سبز و آبی در سراسر جهان با برندهای گوناگونی تولید می شوند. تنوع رنگ یکی از جذابیت های تولید رژ لب در صنعت تولید لوازم آرایشی می باشد.
همچنین انواع رژ لب ها امروزه به صورت مایع و جامد و یا به اشکال گوناگون دیگر بسیار مورد استقبال قرار گرفته اند و رژ لب با فرمول یا ویژگی جدید مانند آب رسانی به لب ها و یا ماندگاری طولانی به یک مزیت رقابتی در این صنعت تبدیل گشته است.

تاریخچه تولید رژ لب

تاریخچه تولید رژ لب احتمالا به 5000 سال پیش به زمانی که زنان و مردان سومری لب های خود را با موادی که خود ساخته بودند، رنگ می کردند. سومری ها برای تولید رژ لب سنگ های قیمتی را خرد کرده و با ترکیب آنها برای خود نوعی زیور برای روی لب ها و همچنین اطراف چشم ها می ساختند. همچنین مصری ها مانند کلئوپاترا از ماده کارمین برای ایجاد رنگ قرمز بر روی لب های خود بهره می بردند.
در واقع مصریان باستان برای نشان دادن موقعیت اجتماعی خود و نه جنسیت از رژ لب استفاده می کردند. آنها برای ساختن رژ لب به رنگ قرمز از  سنگ های خاصی به میزان کمی ید و مقداری برم مانیت استخراج می کردند که این ترکیب منجر به بروز برخی بیماری ها می شد. در ابتدا رژ لب هایی با اثرات براق کننده ساخته می شدند که در واقع از نوعی ماده که در فلس های ماهی موجود بود درخششی همچون مروارید داشت ساخته می شدند.
زنان در یونان باستان نیز برای رنگ کردن لب های خود و تولید رژ لب از موادی به رنگ بنفش تیره و توت خرد شده و نوعی رنگدانه سمی استفاده می کردند.

اما ساختن رژ لب با استفاده از موم برای اولین بار در چین باستان اتفاق افتاد. در حدود 1000 سال پیش چینی ها ماده ای از موم ساخته بودند تا از پوست لطیف لب ها محافظت نماید. پس از مدتی به این ماده روغن های معطری نیز اضافه شد.
اما تاریخچه ساخت رژ لب به شکل مدرن و امروزی به قرن نوزدهم میلادی برمی گردد. در آن زمان رژ لب از رنگ کارمین درست می شد. رنگ کارمین گران بود و به شکل امروزی در داخل لوله قرار نگرفته بود بلکه مصرف کنندگان باید برای رنگ آمیزی از قلم مو استفاده می کردند. ظاهر رژ لب کارمینی غیر طبیعی و نمایشی بود و برای استفاده روزمره مناسب نبود و بیشتر بازیگران از این رنگ استفاده می کردند.

در اواخر قرن نوزدهم کارمین با یک پایه روغن و موم برای پدید رژ لب مخلوط شد. این مخلوط جلوه طبیعی تری به خود گرفت و به همین دلیل مقبولیت بیشتری در بین خانم ها به دست آورد.
در آن زمان ، رژ لب در لوله فلزی پیچ خورده به بازاز عرضه نمی شد بلکه آن ها را در لوله های کاغذی یا کاغذهای رنگی می پیچیدند و می فروختند. در یک کاتالوگ برای اولین بار در اواخر دهه 1890 چند نمونه از رژ لب نمایش داده شد.
سرانجام تا سال 1912 ، برخی زنان آمریکایی استفاده از رژ لب را برای آرایش لب های خود پذیرفتند، اگرچه استفاده از آن همراه با احتیاط بود. تا اوایل قرن بیستم، رژ لب ها در ظروف فلزی استوانه ای شکلی عرضه می کردند.
مصرف کنندگان باید یک اهرم ریز را در کنار لوله رژ لب به بالا می کشیدند تا رژ لب را به قسمت بالایی استوانه برسانند. البته از چند سال پیش از آن رژ لب ها در ظروف فلزی فشاری در اروپا تولید می شد. اما در سال 1923 ، اولین لوله چرخان برای تولید رژ لب ها اختراع شد.
همزمان با شروع استفاده زنان از رژ لب ، عکاسی از زنانی که رژ لب استفاده می کردند نیز رونق گرفت و به همین دلیل زنان بیشتری مشتاق به استفاده از رژ لب ها شدند.

مواد تشکیل دهنده رژ لب ها

امروزه در مواد اولیه رژ لب های مدرن از موم، روغن، آنتی اکسیدان و نرم کننده استفاده می گردد. موم ساختار رژلب جامد را فراهم می کند.
همچین تولید رژ لب ها ممکن است از مواد مختلفی مانند موم ، اوزوکریت و موم شمعی باشد. موم کارنائوبا به دلیل نقطه ذوب بالای ماده اصلی از نظر تقویت کنندگی رژلب بسیار مناسب است.
از روغن ها و چربی های مختلفی نیز مانند روغن زیتون ، روغن معدنی ، کره کاکائو ، لانولین و پترولاتوم نیز در تولید رژ لب استفاده می شود. برای رنگدانه های رژ لب نیز از مواد آلی و غیر آلی می توان بهره جست.

در ساختن رژ لب های مات از موادی مانند سیلیس بیشتر استفاده می شود که حاوی مقدار کمتری از نرم کننده ها می باشد. در رژ لب کرمی موم مصرفی نسبت بیشتری به روغن ها دارد، در صورتی که رژ لب های شفاف و ماندگار دارای روغن بیشتری هستند تا این روغن به لب ها جلای بیشتری بدهد. در ساخت رژ لب های ماندگار از روغن سیلیکون استفاده می شود. رژ لب های براق همچنین ممکن است حاوی مقادیری میکا، سیلیس و ذرات مروارید مصنوعی مانند بیسموت اکسی کلراید باشند تا سبب درخشندگی بیشتر آن ها گردد.
برای ساخت رژ لب ابتدا باید مواد تشکیل دهنده آن حرارت دهی شوند. سپس موم های گرم شده برای ایجاد ترکیب به مخلوط اضافه می شوند.  در صورت نیاز روغن و لانولین برای فرمول های خاص اضافه می شوند. پس از آن، مایع گرم در قالب فلزی ریخته می شود و سپس مخلوط در قالب فلزی سرد می شود. پس از سفت شدن، برای ایجاد یک نمای براق و از بین بردن نقص های احتمالی، برای مدت نیم ثانیه در شعله گرم می شوند.